هشت بهشت
ز همه دست کشیدم که تو باشی همه ام ، با تو بودن ز همه دست کشیدن داردهشت بهشت
ز همه دست کشیدم که تو باشی همه ام ، با تو بودن ز همه دست کشیدن دارد
تحمل کردن زیباست
تحمل کردن زیباست اگر قرار باشد روزی به تو برسم
انتظارآاسان است اگر قرار باشد دوباره تو را ببینم
زندگی شیرین است اگر قرار باشد مزه ی دستان تو را بچشم
مشکلات حل می شود اگر قرار باشد روزی به پای تو بمیرم
اشک ها همه به لبخند تبدیل می شود اگر قرار باشد تو را یکبار ببوسم
و لبخند ها دوباره به اشک فقط اگر ببینم خیال رفتن داری
اما بدان دوستت دارم از پشت این همه فاصله از پشت این همه حرف
رفتی امّا یک نفر در انتظارت مانده است
چشمی از جنسِ بهاران داغدارت مانده است
آشنا دیگـر نگـاهت را دریـغ از ما مدار
چشم هائیِ مثلِ دریا بیقرارت مانده است
بی گناهی خوب میدانم گناهت عاشقی است
بی وفا در یادِ ما تـنها غُبـارت مانده است
من برایِ چشم هایت قصّۀ می گویم عزیز
قصّـۀ آواره ای که سربدارت مانده است
آشنـایِ دسـت هایِ سـاده و رویائی ام
رفتی امّا یک نفر در انتظارت مانده است.
دلم تنگه خیلی زیاد ۰۰۰
عصر ما عصر فریبه عصر اسمهای غریبه
عصر پژمردن گلدون چترهای سیاه تو بارون
شهر ما سرش شلوغه وعده هاش همه دروغه
آسموناش پر دوده قلب عاشقاش کبوده
کاش تو قحطی شقایق بشینیم توی یه قایق
بزنیم دل و به دریا من و تو تنهای تنها
خونه هامون پر نرده پشت هر پنجره پرده
قفسها پر پرنده لبهای بدون خنده
چشمها خونه سواله مهربون شدن محاله
نه برای عشق میلی نه کسی به فکر لیلی
کاش تو قحطی شقایق بشینیم توی یه قایق
بزنیم دل و به دریا من و تو تنهای تنها
اونقده میریم که ساحل از من و تو بشه غافل
قایق و با هم میرونیم اونجا تا ابد میمونیم
جایی که نه آسمونش نه صدای مردمونش
نه غمش٬ نه جنب و جوشش نه گلهای پر خروشش
مثل اینجا آهنی نیست مثل اینجا آهنی نیست
پس ببین یادت بمونه کسی هم اینو ندونه
زنده بودیم اگه فردا وعده ما لب دریا
زنده بودیم اگه فردا وعده ما لب دریا
با کوچ دستانت دیگر چیزی از من نماند
کسی که سحرگاهان گلهای باغچه با نوازش های او باز می شد
کسی که شامگاهان با طنین خنده هایش ستاره ها چسمک می زدند
مهتاب تازه می شد و خورشید بهانه ای برای طلوع دوباره پیدا می کرد چیزی از من نماند
و تمام لبخندهایم با آخرین باد حزن انگیزی که در میان خاطره هایمان وزید کوچ کردند
کاش می دانستی :
تو دلیل بودنم بودی ، بهانه ی زیستنم ... و بعد از کوچ دستانت چه می خواستی از من بماند ؟ از کسی که تمام زندگیش شده خاطرات ...
روزش یاد تو و شبش غصه ی نبودنت ...
می دانی .... تازگی نوروزم تو بودی ... و زیبایی بهارم تو ...
با تو بود که باران در روز نخستین بهار تازه ام کرد
جوانه زدم و از نو شکفتم . کاش از دستم بر می آمد که شتابان به سوی تو آیم و همه چیز را یرایت بگویم...
کاش دیوار فاصله ای کهمیانمان کشیده شده فرو می ریخت و تو برایم می گفتی تمام ناگفته ها را.........
ناگفته هایی که احساس می کنم هرگز نخواهم شنید
************************
بدون شرح!!!!!
به یادم باش ......
** یک لحظه خواب دیدن تو به تمام عمر می ارزد
پس نگو که رویای دور از دسترس خوش نیست ،
قبول ندارم
گرچه به ظاهر جسم خسته استگ
ولی دل دریاست ؛
تاب و توانش بیش از اینهاست
دوستت دارم و تاوان آن هر چه باشد باشد
دوست خواهم داشت بیشتر از دیروز
باکی ندارم از هیچ کس و هرکس که تو را دارم ،
عزیز !
امیوارم که کشتی زندگی همه شما عزیزان 