هشت بهشت

ز همه دست کشیدم که تو باشی همه ام ، با تو بودن ز همه دست کشیدن دارد

هشت بهشت

ز همه دست کشیدم که تو باشی همه ام ، با تو بودن ز همه دست کشیدن دارد

الماس وجودمان را جلا دهیم





کشاورزی آفریقایی در مزرعه اش زندگی خوب و خوشی را با همسر و فرزندانش داشت. یک روز شنید که در بخشی از آفریقا معادن الماسی کشف شده اند و مردمی که به آنجا رفته اند ، با کشف الماس به ثروتی افسانه ای دست یافته اند.

او که از شنیدن این خبر هیجان زده شده بود ، تصمیم گرفت برای کشف معدنی الماس به آنجا برود.

بنابر این زن و فرزندانش را به دوستی سپرد و مزرعه اش را فروخت و عازم سفر شد.

او به مدت ده سال آفریقا را زیر پا می گذارد و عاقبت به دنبال بی پولی ، تنهایی و یاس و نومیدی خود را در اقیانوس غرق می کند.

اما زارع جدیدی که مزرعه را خریده بود ، روزی در کنار رودخانه ای که از وسط مزرعه می گذشت ،

چشمش به تکه سنگی افتاد که درخشش عجیبی داشت . او سنگ را برداشت و به نزد جواهر سازی برد . مرد جواهر ساز با دیدن سنگ گفت که آن سنگ الماسی است که نمی توان قیمتی بر آن نهاد.
مرد زارع به محلی که سنگ را پیدا کرده بود رفت و متوجه شد سرتاسر مزرعه پر از سنگهای الماسی است که برای درخشیدن نیاز به تراش و صیقل داشتند.

مرد زارع پیشین بدون آنکه زیر پای خود را نگاه کند ، برای کشف الماس تمام آفریقا را زیر پا گذاشته بود ، حال آنکه در معدنی از الماس زندگی می کرد !

نکته ها:

در وجود هر یک از ما معدنی از الماس وجود دارد که نیاز به صیقل دارد ؛ معمولا آنچه که می خواهیم ، هر آنچه آرزوی رسیدن به آن را داریم و بالاخره تحقق همه ی آرزوهایمان در اطرافمان قرار دارد ، اما افسوس که متوجه ی آن نمی شویم.

در حالی که می بایست آستین ها را بالا زد و با برنامه ریزی و تلاش و کوشش صحیح الماس وجودیمان را جلا ببخشیم.

 

می خواهم فاحشه شوم !‌!!!














از زبان معلم  دانش آموز: مسلما این موضوع انشاء برای هزارمین بار تکرار شده، فقط برای اینکه تغییری ایجاد بشود موضوع را این جوری پای تخته نوشتم  "می خواهید در آینده چه کاره بشوید . الگوی شما چه کسی است ؟ " و برایشان توضیح دادم الگو یعنی اینکه چه کسی باعث شده شما تصمیم بگیرید و این شغل را انتخاب کنید؟‌

 انشاء ها هم تقریبا همان هایی هستند که هزار ها بار تکرار شده اند، با این تفاوت که چند تا شغل جدید به آن ها اضافه شده که بطور مثال می توان این رشته ها را نامبرد :

از زبان یک دانش آموز: من گفتم دوست دارم که مهندس هوا و فضا شوم ولی پدرم می گوید الان ام وی ام (منظور همان MBA است) که بهترین رشته ی دنیا است و خیلی پول دارد.

 از زبان دیگر دانش آموز می شنویم : دوست دارم مهندسی اتم بخوانم ولی پدرم دوست ندارد می گوید اگر آشپزی بخوانم بیشتر به دردم می خورد  و ...

ولی اعتراف می کنم از همه تکان دهنده تر این یکی است  "می خواهم فاحشه بشوم"  شاید اولین باراست که یک دختر بچه ده ساله چنین شغلی را انتخاب کرده.


" خوب نمی دانم که فاحشه ها چه کار می کنند ... ( معلومه که نمی دانی) ولی به نظرم شغل خوبی است. خانم همسایه ما فاحشه است. این را مامان گفت. تا پارسال دلم می خواست مثل مادرم پرستار بشوم . پدرم همیشه مخالف است . حتی مامان هم دیگر کار نمی کند. من هم پشیمان شدم. شاید اگر مامان هم مثل خانم همسایه بشود بهتر باشد چون او همیشه مرتب است. ناخن هایش لاک دارند و همیشه لباس های قشنگ می پوشد. ولی مامان همیشه معمولی است. مامان خانم همسایه را دوست ندارد. بابا هم پیش مامان می گوید خانم خوبی نیست. ولی یک بار که از مدرسه برمی گشتم بابا از خانه آن خانم بیرون آمد . گفت ازش سوال کاری داشته . بابای من ساختمان می سازد . مهندس است. ازش پرسیدم یعنی فاحشه ها هم کارشان شبیه مهندس های ساختمان است؟ خانم همسایه هنوز دم در بود. فقط کله اش را می دیدم.

ابا یکی زد توی سرم  ولی جوابم را نداد. من که نفهمیدم چرا کتکم زد. بعد من را فرستاد تو و در را بست.

... من برای این دوست دارم فاحشه بشوم چون فکر می کنم آدم های مهمی هستند. مامان همیشه می گوید که مردها به زن ها احترام نمی گذراند. ولی مرد ها همیشه به خانم همسایه احترام می گذارند مثلا همین بابای من. زن ها هم همیشه با تعجب نگاهش می کنند، شاید حسودی شان می شود چون مامانم می گوید زنها خیلی به هم حسودی می کنند. خانم همسایه خیلی آدم مهمی است. آدم های زیادی به خانه اش می آیند. همه شان مرد هستند.

برای من خیلی عجیب است که یک زن رئیس این همه مرد باشد. بعضی هایشان چند بار می آیند. بعضی وقت ها هم این قدر سرش شلوغ است که جلسه هایش را آخر شب ها تو خانه اش برگزار می کند . همکارهایش اینقدر دوستش دارند که برایش تولد گرفتند. من پشت در بودم که یکی از آنها بهش گفت تولدت مبارک. بابا می خواست من را ببرد پارک ، بهش گفتم امروز تولد خانم همسایه است. گفت می داند. آن روز من تصمیم گرفتم فاحشه بشوم چون بابا تولد مامان را هیچ وقت یادش نمی ماند.

تازه خانم همسایه خیلی پول در می آورد . زود زود ماشین هایش را عوض می کند. فکر کنم چند تا هم راننده داشته باشد که می آیند دنبالش. این ور و آن ور می برند.

من هنوز با مامان و بابا راجع به این موضوع صحبت نکردم . امیدوارم بابا مثل کار مامان با کار من هم مخالفت نکند."


قصه یک عشق ...

 

 

 

دخترک خسته بود و دلتنگ،خسته از چی و دلتنک کی نمی دونست اما این احساس  چند ماهی بود که همراهیش میکرد دلش می خواست فکر کنه و راه حلی برای مشکلاتش پیدا کنه اما متاسفانه اون عادت به فکر کردن نداشت و همیشه اول کارش و میکرد و بعد فکر میکرد که اون کاری که انجام داده درسته یا نه؟بیشتر وقتا بخاطر همین اخلاقش مجبور شده عذر خواهی منه اما واقعا دست خودش نبود.

دخترک چند وقت پیش بخاطر همین بی فکری و بچه بازیاش کسی و که خیلی دوست داشت از دست داده بود خیلی سعی کرده بود که دوباره پسر و برگردونه اما پسر دیگه خسته شده بود و قبول نکرد و بهش گفت:باید سوخت و ساخت.دختر هم قبول کرد،حالا که چند ماه از اون موضوع میگذشت و پسر هم رفته بود دنبال زندگی خودش دختر هم مجبور شده بود ناخواسته راهش و انتخاب کنه و ادامه بده با اینکه زیاد پسر و دوست داشت اما دیگه نمی خواست که برگرده به نظرش دوری و دوستی خیلی بهتر بود بالاخره تصمیمش و گرفت و می خواست بیشتر به خانوادش برسه خانواده ای که خیلی وقت بود با ابنکه کنارشون بود ازشون دور شده بود احساس میکرد بهشون بد کرده،بهشون خیانت کرده و جواب محبت های اونا این نبود و بیش از حد متوجه خودش و مسائل خودش شده بود دیگه باید از لاک خودش بیرون می امد و واسه آیندش برنامه ریزی میکرد همین کارم کرد و برای آیندش تصمیم گرفت به خانوادش توجه بیشتری میکرد،هیچ کدوم از اعضای خانوادش از اتفاقاتی که این چند وقته براش افتاده بود اطلاعی نداشتن فقط دوستاش میدونستن و خداروشکر دوستای خوبی داشت و تنهاش نمی ذاشتن.

حالا بعد از چند ماه دیگه اون آدم سابق نبود هدف داشت و یک برنامه ریزی درست،دلش هم نمی خواست هیچ چیزی این برنامه ها رو به هم بزنه هر چند که هنوزم با یک سری مشکلات دست و پنجه نرم میکرد اما دیگه چیزی به روی خودش نمی آورد و مصمم تر پیش می رفت و فقط منتظر بود که سالها زودتر بگذره تا اون به اهدافش نزدیکتر بشه از پسر هم بی خبر نبود،عاشق شده بود و دختر خوشحال بود که اونم بالاخره یکی و پیدا کرده که بتونه  آیندش و باهاش بسازه.حالا دختر به ابن نتیجه رسیده بود که کافیه اراده کنه تا همه چیز اونطوری که اون میخواد پیش بره........

 

حکایت پیرمرد و سالک . . .

 

 

 

 

رسم عاشقی

پیر مردی بر قاطری بنشسته بود و از بیابانی می گذشت . سالکی را بدید که پیاده بود
پیر مرد گفت : ای مرد به کجا رهسپاری ؟
سالک گفت : به دهی که گویند مردمش خدا نشناسند و کینه و عداوت می ورزند و زنان خود را از ارث محروم می کنند
پیر مرد گفت : به خوب جایی می روی
سالک گفت : چرا ؟
پیر مرد گفت : من از مردم آن دیارم و دیری است که چشم انتظارم تا کسی بیاید و این مردم را هدایت کند
سالک گفت : پس آنچه گویند راست باشد ؟
پیر مرد گفت : تا راست چه باشد
سالک گفت : آن کلام که بر واقعیتی صدق کند
پیر مرد گفت : در آن دیار کسی را شناسی که در آنجا منزل کنی ؟
سالک گفت : نه
پیر مرد گفت : مردمانی چنین بد سیرت چگونه تو را میزبان باشند ؟
سالک گفت : ندانم
پیر مرد گفت : چندی میهمان ما باش . باغی دارم و دیری است که با دخترم روزگار می گذرانم
سالک گفت : خداوند تو را عزت دهد اما نیک آن است که به میانه مردمان کج کردار روم و به کار خود رسم
پیر مرد گفت : ای کوکب هدایت شبی در منزل ما بیتوته کن تا خودت را بازیابی و هم دیگران را بازسازی .
سالک گفت : برای رسیدن شتاب دارم .
پیر مرد گفت : نقل است شیخی از آن رو که خلایق را زودتر به جنت رساند آنان را ترکه می زد تا هدایت شوند . ترسم که تو نیز با مردم این دیار کج کردار آن کنی که شیخ کرد .
سالک گفت : ندانم که مردم با ترکه به جنت بروند یا نه ؟
پیر مرد گفت : پس تامل کن تا تحمل نیز خود آید . خلایق با خدای خود سرانجام به راه آیند .
پیرمرد و سالک به باغ رسیدند . از دروازه باغ که گذر کردند .
سالک گفت : حقا که اینجا جنت زمین است . آن چشمه و آن پرندگان به غایت مسرت بخش اند
پیر مرد گفت : بر آن تخت بنشین تا دخترم ما را میزبان باشد .
دختر با شال و دستاری سبز آمد و تنگی شربت بیاورد و نزد میهمان بنهاد . سالک در او خیره بماند و در لحظه دل باخت . شب را آنجا بیتوته کرد و سحرگاهان که به قصد گزاردن نماز برخاست پیر مرد گفت : با آن شتابی که برای هدایت خلق داری پندارم که امروز را رهسپاری
سالک گفت : اگر مجالی باشد امروز را میهمان تو باشم
پیر مرد گفت : تامل در احوال آدمیان راه نجات خلایق است . اینگونه کن .
سالک در باغ قدمی بزد و کنار چشمه برفت . پرنده ها را نیک نگریست و دختر او را میزبان بود . طعامی لذیذ بدو داد و گاه با او هم کلام شد . دختر از احوال مردم و دین خدا نیک آگاه بود و سالک از او غرق در حیرت شد . روز دگر سالک نماز گزارد و در باغ قدم زد پیرمرد او را بدید و گفت : لابد به اندیشه ای که رهسپار رسالت خود بشوی
سالک چندی به فکر فرو رفت و گفت : عقل فرمان رفتن می دهد اما دل اطاعت نکند
پیر مرد گفت : به فرمان دل روزی دگر بمان تا کار عقل نیز سرانجام گیرد
سالک روزی دگر بماند
پیر مرد گفت : لابد امروز خواهی رفت , افسوس که ما را تنها خواهی گذاشت
سالک گفت : ندانم خواهم رفت یا نه , اما عقل به سرانجام رسیده است . ای پیرمرد من دلباخته دخترت هستم و خواستگارش
پیر مرد گفت : با اینکه این هم فرمان دل است اما بخر دانه پاسخ گویم
سالک گفت : بر شنیدن بی تابم
پیر مرد گفت : دخترم را تزویج خواهم کرد به شرطی
سالک گفت : هر چه باشد گر دن نهم
پیر مرد گفت : به ده بروی و آن خلایق کج کردار را به راه راست گردانی تا خدا از تو و ما خشنود گردد
سالک گفت : این کار بسی دشوار باشد
پیر مرد گفت : آن گاه که تو را دیدم این کار سهل می نمود
سالک گفت : آن زمان من رسالت خود را انجام می دادم اگر خلایق به راه راست می شدند , و اگر نشدند من کار خویشتن را به تمام کرده بودم
پیر مرد گفت : پس تو را رسالتی نبود و در پی کار خود بوده ای
سالک گفت : آری
پیر مرد گفت : اینک که با دل سخن گویی کج کرداری را هدایت کن و باز گرد آنگاه دخترم از آن تو
سالک گفت : آن یک نفر را من بر گزینم یا تو ؟
پیر مرد گفت : پیر مردی است ربا خوار که در گذر دکان محقری دارد و در میان مردم کج کردار ,او شهره است
سالک گفت : پیرمردی که عمری بدین صفت بوده و به گناه خود اصرار دارد چگونه با دم سرد من راست گردد ؟
پیر مرد گفت : تو برای هدایت خلقی می رفتی
سالک گفت : آن زمان رسم عاشقی نبود
پیر مرد گفت : نیک گفتی . اینک که شرط عاشقی است برو به آن دیار و در احوال مردم نیک نظر کن , می خواهم بدانم جه دیده و چه شنیده ای ؟
سالک گفت : همان کنم مه تو گویی
سالک رفت , به آن دیار که رسید از مردی سراغ پیر مرد را گرفت .
مرد گفت : این سوال را از کسی دیگر مپرس
سالک گفت : چرا ؟
مرد گفت : دیری است که توبه کرده و از خلایق حلالیت طلبیده و همه ثروت خود را به فقرا داده و با دخترش در باغی روزگار می گذراند
سالک گفت : شنیده ام که مردم این دیار کج کردارند
مرد گفت : تازه به این دیار آمده ام , آنچه تو گریی ندانم . خود در احوال مردم نظاره کن
سالک در احوال مردم بسیار نظاره کرد . هر آنکس که دید خوب دید و هر آنچه دید زیبا . برگشت دست پیر مرد را بوسید .
پیر مرد گفت : چه دیدی ؟
سالک گفت : خلایق سر به کار خود دارند و با خدای خود در عبادت .
پیر مرد گفت : وقتی با دلی پر عشق در مردم بنگری آنان را آنگونه ببینی که هستند نه آنگونه که خود خواهی  .

 

 

مراقب ماسه های زندگی باشید !!!

 

دو فنجان قهوه

 

این هم یک متن زیبا :

پروفسور مقابل کلاس فلسفه خود ایستاد و چند شیء رو روی میز گذاشت. وقتی کلاس شروع شد، بدون هیچ کلمه ای، یک شیشه بسیار بزرگ سس مایونز رو برداشت و شروع به پر کردن آن با چند توپ گلف کرد.

بعد از شاگردان خود پرسید که آیا این ظرف پر است؟ و همه موافقت کردند.

سپس پروفسور ظرفی از سنگریزه برداشت و آنها رو به داخل شیشه ریخت و شیشه رو به آرامی تکان داد. سنگریزه ها در بین مناطق باز بین توپهای گلف قرار گرفتند؛ و سپس دوباره از دانشجویان پرسید که آیا ظرف پر است؟ و باز همگی موافقت کردند.

بعد دوباره پروفسور ظرفی از ماسه را برداشت و داخل شیشه ریخت؛ و خوب البته، ماسه ها همه جاهای خالی رو پر کردند. او یکبار دیگر از پرسید که آیا ظرف پر است و دانشجویان یکصدا گفتند: "بله " .

بعد پروفسور دو فنجان پر از قهوه از زیر میز برداشت و روی همه محتویات داخل شیشه خالی کرد. "در حقیقت دارم جاهای خالی بین ماسه ها رو پر می کنم!" همه دانجویان خندیدند.

در حالی که صدای خنده فرو می نشست، پروفسور گفت:حالا من می خوام که متوجه این مطلب بشین که این شیشه نمایی از زندگی شماست، توپهای گلف مهمترین چیزها در زندگی شما هستند خدایتان، همسرتان، فرزندانتان، سلامتیتان، دوستانتان و مهمترین علایقتان- چیزهایی که اگر همه چیزهای دیگر از بین بروند ولی اینها بمانند، باز زندگیتان پای برجا خواهد بود. سنگریزه ها سایر چیزهای قابل اهمیت هستند مثل کارتان، خانه تان و ماشنتان. ماسه ها هم سایر چیزها هستند- مسایل خیلی ساده.

پروفسور ادامه داداگر اول ماسه ها رو در ظرف قرار بدید، دیگر جایی برای سنگریزه ها و توپهای گلف باقی نمی مونه، درست عین زندگیتان. اگر شما همه زمان و انرژیتان رو روی چیزهای ساده و پیش پاافتاده صرف کنین، دیگر جایی و زمانی برای مسایلی که برایتان اهمیت داره باقی نمی مونه. به چیزهایی که برای شاد بودنتان اهمیت داره توجه زیادی کنین، با فرزندانتان بازی کنین، زمانی رو برای چک آپ پزشکی بذارین. با دوستان و اطرافیانتان به بیرون بروید و با اونها خوش بگذرونین.

همیشه زمان برای تمیز کردن خانه و تعمیر خرابیها هست. همیشه در دسترس باشین.

اول مواظب توپهای گلف باشین، چیزهایی که واقعاً برایتان اهمیت دارند، موارد دارای اهمیت رو مشخص کنین. بقیه چیزها همون ماسه ها هستند.

یکی از دانشجویان دستش را بلند کرد و پرسید: پس دو فنجان قهوه چه معنی داشتند؟

پروفسور لبخند زد و گفتخوشحالم که پرسیدی. این فقط برای این بود که به شما نشون بدم که مهم نیست که زندگیتان چقدر شلوغ و پر مشغله ست ، همیشه در اون جایی برای دو فنجان قهوه برای صرف با عشقتون هست...

 

 

 


 

 

هیچ کس راز نگاهم را نفهمید 

 

             جز تو که شاعر چشمهای من بودی

 

             جز تو که مانند یک فریاد

 

             چاره بغض پنهان من بودی

 

من چه غریبه بودم دراین شهر

 

                 مثل قصه های کهنه ی ِ فراموش !

 

تو آمدی وآشنا گشتی

 

                 به لحظه های این من ِخاموش

 

.....

 

موج گیسوی ِسیه

 

 

         همه بر شانه ی ِمن می لغرید

 

شاخه ی ِیاس سفید

 

         در ورای ِموی من می خندید

 

تو آمدی و در نگاه مشتاقت

 

         من امید عشق را خواندم

 

من میان دو چشم جادویت

 

         یک کتاب شعر را خواندم

 

عطر دستان نوازشگر تو

 

همه در موی بلندم پیچید ،

 

                    گویی از عمق سیاهی در شب

 

                     همه گلهای بهاری می ریخت  ...

 

    *    *         

 

ولی افسوس که خوشبختی من،

 

               همه را چشم زدند ، چشم زدند ...

 

                                       همه را باد سیه با خود برد

 

                                                           و تو رفتی و دل ِمن پژمرد

 

بی تو حالا چه کنم ...

 

                    وای ز غم !

 

                              که همه روح مرا در خود خورد ..

 

                                                   که تمام قصه ی ِبودن تو

 

                                                                 در سکوت سینه ، از غم خفت

 

 

 


 

هنوز از کابوس رفتنت

                        بیدار نشده ام

                                   باوجود این همه زمان!

...

صدای سکوتت می آید ،

                   از لای نسیم

                      که بی خیال ، چشمهایم را می برد

                                   می برد تا ناکجای هزار کجای نامعلوم!

                                                               و آنجا رهایم می کند بی نشان ...

...

تنهایم

و اندوه شب آزرده ام میکند ...

دیگر ازخیالت خسته ام

                        و سهم من

                              از تما م تو

                                   واژه ای جوهری است از نامت

                                                    که ذهن سپید کاغذ را

                                                                      لک میکند

                                                                                  سیاه!

                                                 و حسرتی می نهد بر دلم

                                                                      سخت سنگین!

-  جای خالیت را چند ستاره پر میکند

                                                          خدا میداند!!

...

از دلم می پرسم

                   وساده ی شیشه ای

                                       می شکند با سنگِ سوالم ..

می بینی؟

بی رحم شده ام این روزها

" تمام شعر هایم را سوزانده ام

پنجره هارا بسته ام

با خیالت جنگیده ام

ودیگر نم نم باران عاشقم نمی کند

رنگ آبی زیبا نیست

و زنگ باران دلنواز ،

                                 نه ! "

          و از همه بدتر اینکه

                               دوستت ندارم !

دروغی کبود...

                                             خنده ام میگیرد !!

...

از همه خسته ام

                 خسته از همه

                            بیش ازهمه از خویش

                                                و بیش از خویش از تو !

که رفتی نامردانه

که ...

که یادت ویرانم میکند

که آوار می شود بر لحظه هایم

                                       و هیچ دستی

                                                        یاور آبادانیم نیست

                                                                                            هیچگاه نبوده!

...

خویشتن را از یاد برده ام

                                و در این غروب غریب ،

                                                             گریه امانم را بریده سخت ...

لعنت بر من که دوستت دارم

                                                       هنوز

و لعنت بر تو که

                          دوستم نداشتی

                                                      هرگز !

...

و امشب باز

" بانو"

بی توجه به حضور همه

              در باریکترین کوچه های صبرش

                                  اشکهایش سرریز می شوند

                                                                      آسان

                                                                           بچه گانه

                                                                                   تنها ...

....

              و این است

                                                               تقدیر بی تویی .....!!

 

 


 

شبیه رویاها شده ای

احلامی که حتی کولی ها

 تعبیرش را نمیدانند

من خسته ام

          و عقربه ها فرسوده ام میکنند

           ابر تنهاییم خاکستریست

                                         و خورشید نگاهت

                                                    تقدیر ها از من دور است...

به رنگ سالها شده ای

به رنگ خوشی های دور دست  کودکی

...

و دیگر دلم را مپرس !

تو از زمان رفته ام عزیز تری

         و از آرزوی آن سوی ویترین کودکیم بزرگتر ...

...

!

محکومم به فرموشی

و آیا از یادخواهم برد تو را؟!

          مصرع بی قافیه ای ست

                   شعر به خاکسپاری این لحظه های دوری

در گورستان دلم

...

و چون از خاطر تو رفتم

                    رفتم از یاد هزاران یاد

                                     رفتم از رویای هزاران خواب

و چه شد نازنینم!

که گم کردی مرا؟

...

ای که بسته کادویی دلم را یافتی از لای غبار فراموشی سالها

                                                          و تبسم رادر آیینه خواستی

                                                                           و دستان فراموش شده ام را

                                                                                             در فاصله کوتاه دو سایه؟

و چه شد که فرمان دادی

- برو!

و من آن کردم

و اینگونه بود که گم کردی مرا...

...

تنهایم و غریب

لای دفتر خاطرات ذهن

دستانم بوی جوهر میدهند

      و هیچ واژه ای بر کاغذ نیست

                                            بغضی گرسنه

                                                         واژه هایم رامیخورد

فال قهوه ام تعبیر شده

و تقویم ها

پیرم می کنند

...

و من...

بیش از این گفته بودم

پایت را از دلم بیرون بکش !

اینهمه ویلا . خانه شمال شهر

آخر کلبه دل من مگر چه داشت؟

به کاهدان زدی مرد!

...

اما نه...

قاضی میشوم و....

     حبست میکنم همانجا!

                  زنجیرت میکنم به دهلیزها

                                           دستانت را ...

و ...

بغض لعنتی ..

.

                  .

                                  .

                                                      خانه خرابم کردی زن!!..

 

 

 

 


 

 

با عرض سلام خدمت تمام دوستان گرامی :

 

طبق وعده و قولی که داده بودم تحقیقات دانشجوئی رو براتون آماده کردم . امیدوارم مورد استفاده شما

 

 قرار بگیره .اگر تحقیق راجع به موضوع خاصی داشتید بهم  mail  بزنید .حتما در اسرع وقت براتون

 

 آماده میکنم و براتون میفرستم.به امید موفقیت در تمام  مراحل ترقی . . .

 

زندگینامه سعدی

آداب تلاوت قرآن

ابوعلی سینا

احمد شاملو

اسامی و اوصاف قرآن

اضطراب چیست؟

امر به معروف و نهی از منکر

امیرکبیر

بیماریهای انگلی

پروین اعتصامی

پلاسما

توبه

حافظ شیرازی

زندگینامه سهراب سپهری

زندگینامه مدرس

سفره هفت سین

صنایع پتروشیمی

هوش مصنوعی

مهندسی عمران

لیزر

قصه غم

 

 

تقدیم به تنهاترین(................)

قصه ی آن دختر را می دانی ؟
که از خودش تنفر داشت
که از تمام دنیا تنفر داشت
و فقط یکنفر را دوست داشت
دلداده اش را
و با او چنین گفته بود
« اگر روزی قادر به دیدن باشم
حتی اگر فقط برای یک لحظه بتوانم دنیا را
ببینم
عروس حجله گاه تو خواهم شد »

 

***


و چنین شد که آمد آن روزی که یک نفر پیدا شد
که حاضر شود چشمهای خودش را به دختر نابینا
بدهد
و دختر آسمان را دید و زمین را
رودخانه ها و درختها را
آدمیان و پرنده ها را
و نفرت از روانش رخت بر بست

 

***


دلداده به دیدنش آمد
و یاد آورد وعده دیرینش شد :
« بیا و با من عروسی کن
ببین که سالهای سال منتظرت مانده ام »

 

***


دختر برخود بلرزید
و به زمزمه با خود گفت :
« این چه بخت شومی است که مرا رها نمی کند ؟ »
دلداده اش هم نا بینا بود
و دختر قاطعانه جواب داد:
قادر به همسری با او نیست

 

***

 


دلداده رو به دیگر سو کرد
که دختر اشکهایش را نبیند
و در حالی که از او دور می شد
هق هق کنان گفت
 پس به من قول بده که مواظب چشمانم باشی

 

 

 

 

 نمی دونم  چند  وقت گذشت

 

از آن زمان که رفتی مدتی میگذرد

 

 ولی هنوز هنوز یاد چشم هایت

 

شب ها در دلم غوغایی به پا می کند

 

هیچ وقت نمی توانم نگاهت را فراموش کنم

 

 و حرف هایی که در آن روز برفی

 

زیر بارش برف برای آخرین بار شندم

 

 چقدر آدم ها راحت همدیگر را فراموش می کنند

 

 ولی نمی دانم چه کسی یاد تو را از دلم خواهد شست

 

 مدت هاست که شب و روز ندارم

 

 دنیا برایم فقط رنگ سیاهی پیدا کرده و فقط شب روز می کنم

 

تا دوباره وقت خواب به چشمانت شب بخیر گویم

 

 نمی دانم چرا رفتی ، چرا از اول آمدی ؟

 

 چرا سوزاندی و چرا

 

 در آن روز برفی خاکسترم را به باد دادی ؟

 

 سنگدل بودن این قدر راحت است ؟

 

 حتی خبری هم نگرفتی؟

 

نگفتی کسی که من وارد زندگیش شدم ، من عاشقش کردم ،

 

حال چه خاکی را بر سر می ریزد

 

حتی نگاه نکردی که از دوری تو

 

 چگونه موهایش دونه دونه سفید شد.

 

چگونه همه اون لبخند ها تبدیل به اشک هایی شد

 

 که در باد و باران به قاصدکی سپردم تا پیش تو بیاید

 

 و حال ِ دل ِ تنگم را برای تو بازگو کند.

 

 هیچ وقت نتونستم باور کنم

 

که دستان تو در دستان فردی دیگر است.

 

 یادت هست گفتی ما را هیچ کس نمی تواند از هم جدا کند

 

مگر اینکه خدا ، جون ما را بگیرد ؛

 

ولی دیدی که چه راحت مرا تنها گذاشتی

 

 و فقط برایم یک دل مرده و یک

 

پیری زودرس به یادگار گذاشتی.

 

امیدوارم که خدایت ببخشایدت !

 

وجدان و غیرت گوهر گم شده ای

 

 میان دست های آدم ها شده است.

 

ای کاش کمی هم به دنبال به دست آوردن گم شده ها می رفتیم.

 

 ای کاش رسم وفا را از بی وفایی روزگار می آموختیم

 

ای کاش کمی هم عاشق بودیم.

 

ای کاش کمی لبخند هایمان منحصر

 

 به ارزش و مقام انسان ها نبود .

 

 ای کاش آدم ها را به خوشی های روزگار نمی فروختیم .

 

نمی دانم کدامین ارزش و کدامین مقام

 

چشمان تو را فریفت که قلب عاشقم را

 

 به باد و باران سپردی.

 

به کدامین گناه زندگی ام را تباه کردی.

دلم برای نگاهش دوباره لک زده است

و بی خیال که عمری به من کلک زده است

قمار عشق و این همه شکست تکراری

دوباره بی بی دل را ، حریف ، تک زده است

نمی توان خفه کرد مردی را

که حرف دلش را به قاصدک زده است

شبم را تار کن عیبی ندارد

دلم را خار کن عیبی ندارد !

 

عــشــق مثل آب میمونه

 

کـه میتـونی توی دستت قایمــش کنی

 

آخرش یه روز دستت رو باز می کنی میبینی نیست

 

قطره قطره چکیده بی آنکه بفهمی

 

اما دستت پر از خاطره است.

 

                                                     رفتی و ندیدی که چه محشر کردم 

                                                     با اشک تمام کوچه را تر کردم

                                                     وقتی که سکوت خانه دق مرگم کرد

                                                     وابستگی ام را به تو باور کردم .

                                                

 یه دختر کوری تو این دنیای نامرد زندگی میکرد .این دختره یه دوست پسری داشت که عاشقه اون بود.دختره همیشه می گفت اگه من چشمامو داشتم و بینا بودم همیشه با اون می موندم یه روز یکی پیدا شد که به اون دختر چشماشو بده. وقتی که دختره بینا شد دید که دوست پسرش کوره. بهش گفت من دیگه تو رو نمی خوام برو. پسره با ناراحتی رفت و یه لبخند تلخ بهش زد و گفت :مراقب چشمای من باش ...<><><>

 

عشق

 

                            

               

                             

به کوه گفتم عشق چیست؟

لرزید

به ابر گفتم عشق چیست؟

بارید

به باد گفتم عشق چیست؟

وزید

به پروانه گفتم عشق چیست؟

نالید

به گل گفتم عشق چیست؟

پرپر شد

به انسان گفتم عشق چیست؟

اشک از دیدگانش جاری شد و گفت

دیوانگی ست

***خوشکلا باید برقصن؟!!!

                                   

داستان عشق ...

 
با تشکر از دختر عمه عزیزم مریم جون به خواطر ارسال این داستان.
                                                                                                                                             
       
                                                                                                                                                       
                                                                                                                                                
 
در جزیره ای زیبا تمام حواس , زندگی میکردند, شادی , غم , غرور , عشق و ... روزی خبر رسید که به زودی جزیره به زیره آب خواهد رفت.همه ساکنین جزیره قایقهایشان را اماده و جزیره را ترک کردن. وقتی جزیره به زیره آب رفت ,عشق از ثروت که قایقی با شکوه داشت کمک خواست و گفت:(آیا میتونم با تو همسفر شوم؟) ثروت گفت: نه من مقدار زیادی طلا و نقره دارم و جایی برای تو ندارم. عشق از غرور که با یک کرجی زیبا راهی مکانی امن بود کمک خواست. غرور گفت: نه چون تمام بدنت خیس و کثیف شده و قایق زیبای مرا کثیف خواهی کرد. غم در نزدیکی عشق بود.پس عشق به او گفت:(اجازه بده که با تو بیایم) غم با صدای حزن الود گفت: آه من خیلی ناراحتم ,و احتیاج دارم تنها باشم. عشق سراغ شادی رفت و او را صدا زد,اما او انقدر غرق شادی و هیجان بود که حتی صدای عشق را نشنید. آب هر لحظه بالاتر میامد وعشق دیگر ناامید شد, که ناگهان صدایی سالخورده گفت من تو را خواهم برد. عشق از خوشحالی فراموش کرد نام پیرمرد را بپرسد و سریع سوار قایق شد. وقتی به خشکی رسیدند پیرمرد به راه خود ادامه داد و عشق تازه متوجه شد که چقدر به گردن پیرمرد حق دارد. عشق نزد علم رفت و گفت ان پیرمرد کی بود که جان مرا نجات داد؟ علم پاسخ داد:(زمان) عشق با تعجب پرسید چرا زمان به من کمک کرد؟؟؟ علم لبخندی خردمندانه زد و گفت:
((زیرا تنها زمان قادر به درک عظمت عشق است.