هشت بهشت
ز همه دست کشیدم که تو باشی همه ام ، با تو بودن ز همه دست کشیدن داردهشت بهشت
ز همه دست کشیدم که تو باشی همه ام ، با تو بودن ز همه دست کشیدن دارد
دلم تنگه خیلی زیاد ۰۰۰
عصر ما عصر فریبه عصر اسمهای غریبه
عصر پژمردن گلدون چترهای سیاه تو بارون
شهر ما سرش شلوغه وعده هاش همه دروغه
آسموناش پر دوده قلب عاشقاش کبوده
کاش تو قحطی شقایق بشینیم توی یه قایق
بزنیم دل و به دریا من و تو تنهای تنها
خونه هامون پر نرده پشت هر پنجره پرده
قفسها پر پرنده لبهای بدون خنده
چشمها خونه سواله مهربون شدن محاله
نه برای عشق میلی نه کسی به فکر لیلی
کاش تو قحطی شقایق بشینیم توی یه قایق
بزنیم دل و به دریا من و تو تنهای تنها
اونقده میریم که ساحل از من و تو بشه غافل
قایق و با هم میرونیم اونجا تا ابد میمونیم
جایی که نه آسمونش نه صدای مردمونش
نه غمش٬ نه جنب و جوشش نه گلهای پر خروشش
مثل اینجا آهنی نیست مثل اینجا آهنی نیست
پس ببین یادت بمونه کسی هم اینو ندونه
زنده بودیم اگه فردا وعده ما لب دریا
زنده بودیم اگه فردا وعده ما لب دریا
با کوچ دستانت دیگر چیزی از من نماند
کسی که سحرگاهان گلهای باغچه با نوازش های او باز می شد
کسی که شامگاهان با طنین خنده هایش ستاره ها چسمک می زدند
مهتاب تازه می شد و خورشید بهانه ای برای طلوع دوباره پیدا می کرد چیزی از من نماند
و تمام لبخندهایم با آخرین باد حزن انگیزی که در میان خاطره هایمان وزید کوچ کردند
کاش می دانستی :
تو دلیل بودنم بودی ، بهانه ی زیستنم ... و بعد از کوچ دستانت چه می خواستی از من بماند ؟ از کسی که تمام زندگیش شده خاطرات ...
روزش یاد تو و شبش غصه ی نبودنت ...
می دانی .... تازگی نوروزم تو بودی ... و زیبایی بهارم تو ...
با تو بود که باران در روز نخستین بهار تازه ام کرد
جوانه زدم و از نو شکفتم . کاش از دستم بر می آمد که شتابان به سوی تو آیم و همه چیز را یرایت بگویم...
کاش دیوار فاصله ای کهمیانمان کشیده شده فرو می ریخت و تو برایم می گفتی تمام ناگفته ها را.........
ناگفته هایی که احساس می کنم هرگز نخواهم شنید
************************
بدون شرح!!!!!
