هشت بهشت

ز همه دست کشیدم که تو باشی همه ام ، با تو بودن ز همه دست کشیدن دارد

هشت بهشت

ز همه دست کشیدم که تو باشی همه ام ، با تو بودن ز همه دست کشیدن دارد

مراقب ماسه های زندگی باشید !!!

 

دو فنجان قهوه

 

این هم یک متن زیبا :

پروفسور مقابل کلاس فلسفه خود ایستاد و چند شیء رو روی میز گذاشت. وقتی کلاس شروع شد، بدون هیچ کلمه ای، یک شیشه بسیار بزرگ سس مایونز رو برداشت و شروع به پر کردن آن با چند توپ گلف کرد.

بعد از شاگردان خود پرسید که آیا این ظرف پر است؟ و همه موافقت کردند.

سپس پروفسور ظرفی از سنگریزه برداشت و آنها رو به داخل شیشه ریخت و شیشه رو به آرامی تکان داد. سنگریزه ها در بین مناطق باز بین توپهای گلف قرار گرفتند؛ و سپس دوباره از دانشجویان پرسید که آیا ظرف پر است؟ و باز همگی موافقت کردند.

بعد دوباره پروفسور ظرفی از ماسه را برداشت و داخل شیشه ریخت؛ و خوب البته، ماسه ها همه جاهای خالی رو پر کردند. او یکبار دیگر از پرسید که آیا ظرف پر است و دانشجویان یکصدا گفتند: "بله " .

بعد پروفسور دو فنجان پر از قهوه از زیر میز برداشت و روی همه محتویات داخل شیشه خالی کرد. "در حقیقت دارم جاهای خالی بین ماسه ها رو پر می کنم!" همه دانجویان خندیدند.

در حالی که صدای خنده فرو می نشست، پروفسور گفت:حالا من می خوام که متوجه این مطلب بشین که این شیشه نمایی از زندگی شماست، توپهای گلف مهمترین چیزها در زندگی شما هستند خدایتان، همسرتان، فرزندانتان، سلامتیتان، دوستانتان و مهمترین علایقتان- چیزهایی که اگر همه چیزهای دیگر از بین بروند ولی اینها بمانند، باز زندگیتان پای برجا خواهد بود. سنگریزه ها سایر چیزهای قابل اهمیت هستند مثل کارتان، خانه تان و ماشنتان. ماسه ها هم سایر چیزها هستند- مسایل خیلی ساده.

پروفسور ادامه داداگر اول ماسه ها رو در ظرف قرار بدید، دیگر جایی برای سنگریزه ها و توپهای گلف باقی نمی مونه، درست عین زندگیتان. اگر شما همه زمان و انرژیتان رو روی چیزهای ساده و پیش پاافتاده صرف کنین، دیگر جایی و زمانی برای مسایلی که برایتان اهمیت داره باقی نمی مونه. به چیزهایی که برای شاد بودنتان اهمیت داره توجه زیادی کنین، با فرزندانتان بازی کنین، زمانی رو برای چک آپ پزشکی بذارین. با دوستان و اطرافیانتان به بیرون بروید و با اونها خوش بگذرونین.

همیشه زمان برای تمیز کردن خانه و تعمیر خرابیها هست. همیشه در دسترس باشین.

اول مواظب توپهای گلف باشین، چیزهایی که واقعاً برایتان اهمیت دارند، موارد دارای اهمیت رو مشخص کنین. بقیه چیزها همون ماسه ها هستند.

یکی از دانشجویان دستش را بلند کرد و پرسید: پس دو فنجان قهوه چه معنی داشتند؟

پروفسور لبخند زد و گفتخوشحالم که پرسیدی. این فقط برای این بود که به شما نشون بدم که مهم نیست که زندگیتان چقدر شلوغ و پر مشغله ست ، همیشه در اون جایی برای دو فنجان قهوه برای صرف با عشقتون هست...

 

 

 


 

 

هیچ کس راز نگاهم را نفهمید 

 

             جز تو که شاعر چشمهای من بودی

 

             جز تو که مانند یک فریاد

 

             چاره بغض پنهان من بودی

 

من چه غریبه بودم دراین شهر

 

                 مثل قصه های کهنه ی ِ فراموش !

 

تو آمدی وآشنا گشتی

 

                 به لحظه های این من ِخاموش

 

.....

 

موج گیسوی ِسیه

 

 

         همه بر شانه ی ِمن می لغرید

 

شاخه ی ِیاس سفید

 

         در ورای ِموی من می خندید

 

تو آمدی و در نگاه مشتاقت

 

         من امید عشق را خواندم

 

من میان دو چشم جادویت

 

         یک کتاب شعر را خواندم

 

عطر دستان نوازشگر تو

 

همه در موی بلندم پیچید ،

 

                    گویی از عمق سیاهی در شب

 

                     همه گلهای بهاری می ریخت  ...

 

    *    *         

 

ولی افسوس که خوشبختی من،

 

               همه را چشم زدند ، چشم زدند ...

 

                                       همه را باد سیه با خود برد

 

                                                           و تو رفتی و دل ِمن پژمرد

 

بی تو حالا چه کنم ...

 

                    وای ز غم !

 

                              که همه روح مرا در خود خورد ..

 

                                                   که تمام قصه ی ِبودن تو

 

                                                                 در سکوت سینه ، از غم خفت

 

 

 


 

هنوز از کابوس رفتنت

                        بیدار نشده ام

                                   باوجود این همه زمان!

...

صدای سکوتت می آید ،

                   از لای نسیم

                      که بی خیال ، چشمهایم را می برد

                                   می برد تا ناکجای هزار کجای نامعلوم!

                                                               و آنجا رهایم می کند بی نشان ...

...

تنهایم

و اندوه شب آزرده ام میکند ...

دیگر ازخیالت خسته ام

                        و سهم من

                              از تما م تو

                                   واژه ای جوهری است از نامت

                                                    که ذهن سپید کاغذ را

                                                                      لک میکند

                                                                                  سیاه!

                                                 و حسرتی می نهد بر دلم

                                                                      سخت سنگین!

-  جای خالیت را چند ستاره پر میکند

                                                          خدا میداند!!

...

از دلم می پرسم

                   وساده ی شیشه ای

                                       می شکند با سنگِ سوالم ..

می بینی؟

بی رحم شده ام این روزها

" تمام شعر هایم را سوزانده ام

پنجره هارا بسته ام

با خیالت جنگیده ام

ودیگر نم نم باران عاشقم نمی کند

رنگ آبی زیبا نیست

و زنگ باران دلنواز ،

                                 نه ! "

          و از همه بدتر اینکه

                               دوستت ندارم !

دروغی کبود...

                                             خنده ام میگیرد !!

...

از همه خسته ام

                 خسته از همه

                            بیش ازهمه از خویش

                                                و بیش از خویش از تو !

که رفتی نامردانه

که ...

که یادت ویرانم میکند

که آوار می شود بر لحظه هایم

                                       و هیچ دستی

                                                        یاور آبادانیم نیست

                                                                                            هیچگاه نبوده!

...

خویشتن را از یاد برده ام

                                و در این غروب غریب ،

                                                             گریه امانم را بریده سخت ...

لعنت بر من که دوستت دارم

                                                       هنوز

و لعنت بر تو که

                          دوستم نداشتی

                                                      هرگز !

...

و امشب باز

" بانو"

بی توجه به حضور همه

              در باریکترین کوچه های صبرش

                                  اشکهایش سرریز می شوند

                                                                      آسان

                                                                           بچه گانه

                                                                                   تنها ...

....

              و این است

                                                               تقدیر بی تویی .....!!

 

 


 

شبیه رویاها شده ای

احلامی که حتی کولی ها

 تعبیرش را نمیدانند

من خسته ام

          و عقربه ها فرسوده ام میکنند

           ابر تنهاییم خاکستریست

                                         و خورشید نگاهت

                                                    تقدیر ها از من دور است...

به رنگ سالها شده ای

به رنگ خوشی های دور دست  کودکی

...

و دیگر دلم را مپرس !

تو از زمان رفته ام عزیز تری

         و از آرزوی آن سوی ویترین کودکیم بزرگتر ...

...

!

محکومم به فرموشی

و آیا از یادخواهم برد تو را؟!

          مصرع بی قافیه ای ست

                   شعر به خاکسپاری این لحظه های دوری

در گورستان دلم

...

و چون از خاطر تو رفتم

                    رفتم از یاد هزاران یاد

                                     رفتم از رویای هزاران خواب

و چه شد نازنینم!

که گم کردی مرا؟

...

ای که بسته کادویی دلم را یافتی از لای غبار فراموشی سالها

                                                          و تبسم رادر آیینه خواستی

                                                                           و دستان فراموش شده ام را

                                                                                             در فاصله کوتاه دو سایه؟

و چه شد که فرمان دادی

- برو!

و من آن کردم

و اینگونه بود که گم کردی مرا...

...

تنهایم و غریب

لای دفتر خاطرات ذهن

دستانم بوی جوهر میدهند

      و هیچ واژه ای بر کاغذ نیست

                                            بغضی گرسنه

                                                         واژه هایم رامیخورد

فال قهوه ام تعبیر شده

و تقویم ها

پیرم می کنند

...

و من...

بیش از این گفته بودم

پایت را از دلم بیرون بکش !

اینهمه ویلا . خانه شمال شهر

آخر کلبه دل من مگر چه داشت؟

به کاهدان زدی مرد!

...

اما نه...

قاضی میشوم و....

     حبست میکنم همانجا!

                  زنجیرت میکنم به دهلیزها

                                           دستانت را ...

و ...

بغض لعنتی ..

.

                  .

                                  .

                                                      خانه خرابم کردی زن!!..

 

 

 

 


 

 

با عرض سلام خدمت تمام دوستان گرامی :

 

طبق وعده و قولی که داده بودم تحقیقات دانشجوئی رو براتون آماده کردم . امیدوارم مورد استفاده شما

 

 قرار بگیره .اگر تحقیق راجع به موضوع خاصی داشتید بهم  mail  بزنید .حتما در اسرع وقت براتون

 

 آماده میکنم و براتون میفرستم.به امید موفقیت در تمام  مراحل ترقی . . .

 

زندگینامه سعدی

آداب تلاوت قرآن

ابوعلی سینا

احمد شاملو

اسامی و اوصاف قرآن

اضطراب چیست؟

امر به معروف و نهی از منکر

امیرکبیر

بیماریهای انگلی

پروین اعتصامی

پلاسما

توبه

حافظ شیرازی

زندگینامه سهراب سپهری

زندگینامه مدرس

سفره هفت سین

صنایع پتروشیمی

هوش مصنوعی

مهندسی عمران

لیزر

قبرستان عاشقان ...

 

 

در شهر عشق قدم می زدم..

گذرم افتاد به قبرستان عاشقان..

خیلی تعجب کردم. تا چشم کار می کرد قبر بود..

پیش خودم گفتم یعنی این قدر قلب شکسته وجود داره؟!

یک دفعه متوجه قلبی شدم که تازه خاک شده بود..

جلو رفتم برگهای روی قبر را کنار زدم که براش دعا کنم..

وای چه می دیدم!!!

باورم نمیشه اون قلبه همون کسی که چند سال پیش دل منو شکسته

بود.......

 


 

سرنوشت ،ننوشت ...........گر نوشت..... بد نوشت....

 

 

اما باور کن ، سرنوشت رو نمیشه

 

 

از سرنوشت..........

 

 

زندگی چیست؟

 

 

نان، آزادی، فرهنگ، ایمان و دوست داشتن؟

 

 

شهید دکتر علی شریعتی

 

 

 


 

 

زندگی در دو لحظه میگذرد

 

 

 

یک لحظه در آرزوی آینده

 

 

 

یک لحظه در حسرت گذشته

 

 

 


 

 

روزی ما دوباره کبوترهایمان را پیدا خواهیم کرد

 

 

 

و مهربانی دست زیبایی را خواهد گرفت

 

 

 

روزی که کمترین سرود بوسه است.

 

 

 

و هر انسان

 

 

 

برای هر انسان برادری است.

 

 

 

روزی که دیگر درهای خانه شان را نمی بندند.

 

 

 

قفل

 

 

 

افسانه ای است

 

 

 

و قلب برای زندگی بس است.

 

 

 

روزی که معنای هر سخن دوست داشتن است

 

 

 

تا تو به خاطر آخرین حرف دنبال سخن نگردی.

 

 

 

روزی که آهنگ هر حرف زندگی است

 

 

 

تا من به خاطر آخرین شعر رنج جست و جوی قافیه نبرم.

 

 

 

روزی که هر لب ترانه ای است

 

 

 

تا کمترین سرود بوسه باشد.

 

 

 

روزی که تو بیایی

 

 

 

برای همیشه بیایی

 

 

 

و مهربانی با زیبایی یکسان شود.

 

 

 

روزی که ما دوباره برای کبوتر هایمان دانه بریزیم...

 

 

 

و من آن روز را انتظار می کشم

 

 

 

حتی روزی که دیگر نباشم...        

 

 

 

                (  زنده یاد احمد شاملو )    

 

 

 

 

یادته که ...

یادته بهت میگفتم که اگه بری میمیرم زندگی بی تو محاله دست مرگ رو من میگیرم

 

یادته که روز آخر بغضم رو نگه نداشتم تو جواب تلخ بدرود گریه هام رو جا گذاشتم

 

من تنها رو سپردی به هجوم تیغ غربت خودت اما پر کشیدی میون تیک تیک ساعت

 

به تو گفتم نرو برگرد که تو قلب من نشستی ولی تو با خنده گفتی که دیگه عهد ُ شکستی

 

میدونم یه روز دوباره برمیگردی خیلی دیره میگی حرفاش یه دروغ بود بی صدا دلت

میگیره

 

ولی افسوس که دل من دیگه عاشق نمی مونه که برای با تو بودن شعر خوش بختی

بخونه

 

برو اون قلبتُ بردار که واسه خودت بمونه توی رویا جا نداری بسه حرف عاشقونه

 

یادته به من میگفتی که برام فقط تو موندی حس من مثل یه شعره بیت آخر رو تو خوندی

 

اما تو ساده شکستی حرمت هر چی نفس بود کاش تو قصه هات میگفتی دل من برات قفس

 

بود

 

سلام بر تو ای ...

 

 

سلام بر تو ای کسی که بهترین روزهای زندگیم رو برایم به ارمغان اوردی

میدونی میخوام شروع کنم به نوشتن خاطرات روزهائی که بدون تو بودم

روزهای که کنارم نبودی و در تب و تاب بودن و حس کردن وجوت و شنیدن صدایت

ورق به ورق دفتر خاطرات زندگیم را مینوشتم و صفحه به صفحه ی اون رو سیاه میکردم

در عالم بی خبری از تو

میدونم که خیلی دوست داشتی یه روز بدونی که توی دفترچه خاطراتم برایت چی مینوشتم

بهت قول دادم روزی بهت بدم بخونی

ولی دیدم این جا برایت بنویسم

شاید تو هم از من یادگاری داشته باشی و همیشه احساس کنم که اگر کنارت نبودم

بخونی و بفهمی که چه بر من دیوانه تو میگذرد

پس گلم هر موقع تونستی بیا و بخون

خاطرات بی تو بودن رو  عزیز دلم

 

 

زندگی سهم عاشقاست...

 

 

بر ماسه ها نوشتم ... دریای هستی من .. از عشق توست سرشار .. این را به یاد بسپار

 

آنقدر در خویشتن درد درون ریختـــــم                     تا که خود با درد هستی سوز خودآمیختم         

     تا جدا ماند من در من ز هر بیگانه ای                 از تـــــــــو هم ای عشق بیفرجام بگریختم


     برگ زردی بودم و در تند باد حادثه ها               بر تن هر شــــــــاخه بی ریشه ای آمیختم

 

سلام و بعد از مدتها سلام


سلام به تو نازنین که پیوسته
 با من بودی و در کنار من زیستی و رنج این زیستن را تو باعث

تحمل آمدی تو که پیوسته در چشمهایت برق محبت را دیدم و در گرمای دستهایت توان بودن را

تجربه کردم . با تو و بی تو در هر گوشه ای از دنیا که بودم و هستم جز به نامت رقمی نزدم . جز با

عشقت فریاد برنیاوردم . با تو سوختم با تو ساختم .. تنها عشق تو بود که گلبوته پژمرده زندگیم را

توان پایایی داد . امروز انگار هزارساله ام این منی که در من زندگی می کنه آنقدر پیر است که خود

بوی سدر و کافورش را حس می کند . همانی که تو نازنین می شناسی دلی باندازه مشت کوچکش در

سینه دارد اما این دل بوسعت دنیا عشق محبت و ایثار دارد . هرگز معنی حسادت و خودبزرگ بینی را

نشناخته ام . من دل آزاری را نیاموختم . اگر چه بسیاری دلم را آزردند و دلم را شکستند ........



شنیدم می خواهی از عشق بگویم !!!


تو عشق را به معنای واقعی کلمه با همه حرمت و پاکی و یکه شناسیش در نوشته های من حس می کنی

حتی می توانی ببینی . در نهانخانه دلم حرمی است که بر آن حریمی کشیده ام . آنجا یک کلمه در کنار

عشق نوشته ام ......... فنا ... !!!!!


همه زندگی من در شب می گذرد . روز بی حیا را دوست ندارم . شبها را تا صبح می نویسم .. به خلوت

و بزرگی و عظمتش عاشقم .. در آن لحظات من خودم نیستم او با من است . او که نمی بینمش ولی با

همه جان احساسش می کنم . اینها را همه برای تو گفتم . تو که می خواهی ....


ولی دیگر نمی شود ماند .. دیگر نمی شود نوشت ..

 

     دوستم بدار ...
                                مرا بدست فراموشی نسپار ......
                                                                                    ای یار ای همیشگی . . .

 

توصیه های زندگی از زبان گابریل گارسیا مارکز !‌ !‌ !

 

 

 

سیزده خط برای زندگی

 

 

1)  دوستت دارم ، نه به خاطر شخصیت تو ، بلکه به خاطر شخصیتی که من در هنگام با تو بودن پیدا می کنم.


2) هیچ کس لیاقت اشکهای تو را ندارد و کسی که چنین ارزشی دارد باعث اشک ریختن تو نمی شود.

 


3)اگر کسی تو را آن طور که می خواهی دوست ندارد ، به این معنی نیست که تو را با تمام وجودش دوست ندارد.

 

4)دوست واقعی کسی است که دستهای تو را بگیرد ولی قلب تو را لمس کند .

 


5)بدترین شکل دلتنگی برای کسی آن است که در کنار او باشی و بدانی که هرگز به او نخواهی رسید .

 


6)هرگز لبخند را ترک نکن
حتی وقتی ناراحتی چون هر کس امکان دارد عاشق لبخند تو شود.

 


7)تو ممکن است در تمام دنیا فقط یک نفر باشی ، ولی برای بعضی افراد تمام دنیا هستی.

 


8)هرگز وقتت را با کسی که حاضر نیست وقتش را با تو بگذراند ، نگذران .

 


9)شاید خدا خواسته است که ابتدا بسیاری افراد نامناسب را بشناسی و سپس شخص مناسب را ، به این ترتیب. وقتی او را یافتی بهتر می توانی شکرگزار باشی.

 


10)به چیزی که گذشت غم مخور ، به آن چه پس از آن آمد لبخند بزن .

 


11)همیشه افرادی هستند که تو را می آزارند ، با این حال همواره به دیگران اعتماد کن و فقط مواظب باش که به کسی که تو را آزرده ، دوباره اعتماد نکنی.

 


12)خود را به فرد بهتری تبدیل کن و مطمئن باش که خود را می شناسی قبل از آنکه شخص دیگری را بشناسی و انتظار داشته باشی او تو را بشناسد .

 


13)زیاده از حد خود را تحت فشار نگذار ، بهترین چیزها در زمانی اتفاق می افتد که انتظارش را نداری

 

 

 

 

گابریل گارسیا مارکز

 

 

 

قصه غم

 

 

تقدیم به تنهاترین(................)

قصه ی آن دختر را می دانی ؟
که از خودش تنفر داشت
که از تمام دنیا تنفر داشت
و فقط یکنفر را دوست داشت
دلداده اش را
و با او چنین گفته بود
« اگر روزی قادر به دیدن باشم
حتی اگر فقط برای یک لحظه بتوانم دنیا را
ببینم
عروس حجله گاه تو خواهم شد »

 

***


و چنین شد که آمد آن روزی که یک نفر پیدا شد
که حاضر شود چشمهای خودش را به دختر نابینا
بدهد
و دختر آسمان را دید و زمین را
رودخانه ها و درختها را
آدمیان و پرنده ها را
و نفرت از روانش رخت بر بست

 

***


دلداده به دیدنش آمد
و یاد آورد وعده دیرینش شد :
« بیا و با من عروسی کن
ببین که سالهای سال منتظرت مانده ام »

 

***


دختر برخود بلرزید
و به زمزمه با خود گفت :
« این چه بخت شومی است که مرا رها نمی کند ؟ »
دلداده اش هم نا بینا بود
و دختر قاطعانه جواب داد:
قادر به همسری با او نیست

 

***

 


دلداده رو به دیگر سو کرد
که دختر اشکهایش را نبیند
و در حالی که از او دور می شد
هق هق کنان گفت
 پس به من قول بده که مواظب چشمانم باشی

 

 

 

 

 نمی دونم  چند  وقت گذشت

 

از آن زمان که رفتی مدتی میگذرد

 

 ولی هنوز هنوز یاد چشم هایت

 

شب ها در دلم غوغایی به پا می کند

 

هیچ وقت نمی توانم نگاهت را فراموش کنم

 

 و حرف هایی که در آن روز برفی

 

زیر بارش برف برای آخرین بار شندم

 

 چقدر آدم ها راحت همدیگر را فراموش می کنند

 

 ولی نمی دانم چه کسی یاد تو را از دلم خواهد شست

 

 مدت هاست که شب و روز ندارم

 

 دنیا برایم فقط رنگ سیاهی پیدا کرده و فقط شب روز می کنم

 

تا دوباره وقت خواب به چشمانت شب بخیر گویم

 

 نمی دانم چرا رفتی ، چرا از اول آمدی ؟

 

 چرا سوزاندی و چرا

 

 در آن روز برفی خاکسترم را به باد دادی ؟

 

 سنگدل بودن این قدر راحت است ؟

 

 حتی خبری هم نگرفتی؟

 

نگفتی کسی که من وارد زندگیش شدم ، من عاشقش کردم ،

 

حال چه خاکی را بر سر می ریزد

 

حتی نگاه نکردی که از دوری تو

 

 چگونه موهایش دونه دونه سفید شد.

 

چگونه همه اون لبخند ها تبدیل به اشک هایی شد

 

 که در باد و باران به قاصدکی سپردم تا پیش تو بیاید

 

 و حال ِ دل ِ تنگم را برای تو بازگو کند.

 

 هیچ وقت نتونستم باور کنم

 

که دستان تو در دستان فردی دیگر است.

 

 یادت هست گفتی ما را هیچ کس نمی تواند از هم جدا کند

 

مگر اینکه خدا ، جون ما را بگیرد ؛

 

ولی دیدی که چه راحت مرا تنها گذاشتی

 

 و فقط برایم یک دل مرده و یک

 

پیری زودرس به یادگار گذاشتی.

 

امیدوارم که خدایت ببخشایدت !

 

وجدان و غیرت گوهر گم شده ای

 

 میان دست های آدم ها شده است.

 

ای کاش کمی هم به دنبال به دست آوردن گم شده ها می رفتیم.

 

 ای کاش رسم وفا را از بی وفایی روزگار می آموختیم

 

ای کاش کمی هم عاشق بودیم.

 

ای کاش کمی لبخند هایمان منحصر

 

 به ارزش و مقام انسان ها نبود .

 

 ای کاش آدم ها را به خوشی های روزگار نمی فروختیم .

 

نمی دانم کدامین ارزش و کدامین مقام

 

چشمان تو را فریفت که قلب عاشقم را

 

 به باد و باران سپردی.

 

به کدامین گناه زندگی ام را تباه کردی.

دلم برای نگاهش دوباره لک زده است

و بی خیال که عمری به من کلک زده است

قمار عشق و این همه شکست تکراری

دوباره بی بی دل را ، حریف ، تک زده است

نمی توان خفه کرد مردی را

که حرف دلش را به قاصدک زده است

شبم را تار کن عیبی ندارد

دلم را خار کن عیبی ندارد !

 

عــشــق مثل آب میمونه

 

کـه میتـونی توی دستت قایمــش کنی

 

آخرش یه روز دستت رو باز می کنی میبینی نیست

 

قطره قطره چکیده بی آنکه بفهمی

 

اما دستت پر از خاطره است.