هشت بهشت
ز همه دست کشیدم که تو باشی همه ام ، با تو بودن ز همه دست کشیدن داردهشت بهشت
ز همه دست کشیدم که تو باشی همه ام ، با تو بودن ز همه دست کشیدن دارددرباره من
روزانه‌ها
همهدستهها
برگه‌ها
جدیدترین یادداشت‌ها
همهنویسندگان
- حسین محمدنژاد 463
بایگانی
- فروردین 1396 1
- شهریور 1395 11
- بهمن 1394 5
- دی 1394 7
- اردیبهشت 1394 20
- اسفند 1393 7
- بهمن 1393 7
- دی 1393 2
- آبان 1393 5
- مهر 1393 10
- شهریور 1393 4
- مرداد 1393 5
- خرداد 1393 4
- اردیبهشت 1393 10
- فروردین 1393 3
- بهمن 1392 17
- دی 1392 2
- آذر 1392 7
- مرداد 1392 10
- تیر 1392 2
- خرداد 1392 9
- اردیبهشت 1392 7
- فروردین 1392 18
- دی 1391 8
- آذر 1391 20
- آبان 1391 2
- مهر 1391 4
- مرداد 1391 4
- اردیبهشت 1391 3
- فروردین 1391 2
- اسفند 1390 4
- بهمن 1390 3
- دی 1390 6
- آذر 1390 3
- آبان 1390 1
- مهر 1390 2
- اردیبهشت 1390 3
- آذر 1389 3
- آبان 1389 1
- مهر 1389 3
- مرداد 1389 4
- تیر 1389 4
- اردیبهشت 1389 2
- فروردین 1389 1
- اسفند 1388 2
- بهمن 1388 3
- آذر 1388 3
- مهر 1388 2
- شهریور 1388 1
- مرداد 1388 1
- تیر 1388 2
- خرداد 1388 1
- اسفند 1387 1
- بهمن 1387 6
- دی 1387 1
- آذر 1387 1
- آبان 1387 1
- مهر 1387 2
- شهریور 1387 3
- مرداد 1387 2
- خرداد 1387 5
- اردیبهشت 1387 2
- اسفند 1386 2
- بهمن 1386 2
- آبان 1386 2
- مهر 1386 2
- شهریور 1386 15
- مرداد 1386 1
- تیر 1386 1
- خرداد 1386 4
- اردیبهشت 1386 7
- فروردین 1386 4
- اسفند 1385 5
- بهمن 1385 1
- آذر 1385 1
- آبان 1385 3
- مهر 1385 11
- مرداد 1385 4
- خرداد 1385 4
- اردیبهشت 1385 7
- فروردین 1385 9
- اسفند 1384 11
- آبان 1384 11
- مهر 1384 8
- شهریور 1384 18
- مرداد 1384 27
خدا هنوز از انسان ناامید نشده است ...
رنج هست، مرگ هست، اندوه
جدایی هست،
اما آرامش نیز هست، شادی هست، رقص هست،
خدا هست...
زندگی، همچون رودی بزرگ، جاودانه روان است.
زندگی همچون رودی بزرگ که به دریا می رود،
دامان خدا را می جوید .
خورشید هنوز طلوع میکند.
فانوس ستارگان هنوز از سقف
شب آویخته است :
بهار مدام می خرامد و دامن
سبزش را بر زمین می کشد :
امواج دریا، آواز می خوانند،
بر می خیزند و خود را در
آغوش ساحل گم میکنند.
گل ها باز می شوند و جلوه می
کنند و می روند .
نیستی نیست .
هستی هست .
پایان نیست.
راه هست.
تولد هر کودک، نشان آن است
که :
خدا هنوز از انسان ناامید
نشده است
...
"رابیندرانات
تاگور"
چه عاشقانه است این روز های ابری…
چه عاشقانه است قدم زدن زیر باران غم تنهایی…
چه عاشقانه است شکفتن گل های اقاقیا…
چه عاشقانه است قدم زدن در سرزمین عشق…
و من
چه عاشقانه زیستن را دوست دارم…
عاشقانه لالایی گفتن را دوست دارم…
عاشقانه سرودن را دوست دارم…
عاشقانه نوشتن را دوست دارم…
عاشقانه اشک ریختن را…
عاشقانه خندیدن را دوست دارم…
دفتر عاشقانه ی من پر از کلمات زیبا در نثار
بهترین و عاشقانه ترین کسانم…
و من
عاشقانه می گِریَم…
عاشقانه می خندم…
عاشقانه می نویسم…
و در سکوت تنهایی عاشقانه می میرم…