مهربانی ( )

درتنگنای کوچه باغ زندگی دنبال نقطه ای هستم از حس و وفا ،

کمی هم صداقت که برایش دلی صفا دهم ،

روحی را جلا دهم با بالهایش تا رویا سفر کنم

بستایمش و برایش از زندگی بخوانم

 از سرای نیلوفری از نقاط تاریکی و اندوه دلم با خبرش سازم

برایش از درخت خشکیده بی روح ترانه ای بخوانم ،

شعری بسازم و از آن برگی بچینم ،

رنگ زرد به رنگ تمام بی رنگی ها آن را با نقطه عطف دلم در آمیزم

 و با دستانم که همیشه مملوء از پائیز است

از کوچه های تنگاتنگ تقدیر عبور کنم ولی افسوس که هنوز این نکته برایم کور است

 نقطه ای که اوج احساس و وفاداری من است

 به راستی که درد عجیبی است ..

 (((بیا ساده باشیم و آنچنان ساده باشیم که مهربانی را ببینیم)))