نامه ای به دنیا

صفر -باز ای زندگی منم که هنوز با همه پوچی از تو لبریزم .
یک-شبهای حیرانی ،شبهای لج کردن با خود و دنیا و هنجارهای آن تمام شد .
دو-سلام به صبحهای تهران .سلام به دنیا .سلام به مردم عوضی .سلام به همه ی کثافتهایی که در پس سلامشان خنجری در مشت می فشارند .
سه-از خاکستر خود سر بر می آورم (ققنوس وار ) --------->این تواضع من ستودنی بوده همیشه و هست .
چهار-اول یک دل دل ساده بود .یک هوای ساده ی نشستن و گفتن ... گیاه عشقه گیاهی است که به درختی ،گلی می چسبد و از ساقه ی آن بالا می رود و از آوندهای آن گیاه تغذیه می کند .گیاه بعد از مدتی پژمرده می شود و می میرد . این باغچه هرس می خواهد . می کنم .
پنج-عمری به سطح چسبیدم چون راز خوشبختی را در بی توجهی به عمق می دانستم .هیچ چیزی را عمیق نمی دیدم و نمی خواستم ببینم . شش ماه اشتباه مکرر در زندگی باعث شد که توجهی به درهای روح نداشته باشم .حالا دارم . حالا دوباره می شم همون آدم سطحی همیشه . زنده باد آب دزدک که همیشه در سطح گلگشت می زنه .
شش-گلومرولو اسکلروز ندولر (ندولهای کیمل اشتیل ویلسون ) پاتو گنومونیک دیابت است .
هفت-خیالی نیست .
هشت-خدا به مردم جهان رحم کنه .
نه-نه.نه.نه.نه.نه.
ده-بای .سی یو .آی سی یو .