حکایت ما آدم ها …
حکایت کفشاییه که …
اگه جفت نباشند …
هر کدومشون …
هر چقدر شیک باشند …
هر چقدر هم نو باشند
تا همیشه …
لنگه به لنگه اند …
کاش …
خدا وقتی آدم ها رو می آفرید …
جفت هر کس رو باهاش می آفرید …
تا این همه آدمای لنگه به لنگه
زیر این سقف ها …
به اجبار، خودشون رو جفت نشون
نمی دادند…
با تشکر از نگار بابت ارسال این نوشته
رابطه هازمانی زیبامی شود که برای یاد کردن هیچ دلیلی جز دلتنگی نباشد